Onderwijsgebonden Onderzoek. Wat is dat nou weer? Onderzoek naar onderwijs? Nee, maar wat dan wel? Mensen die als onderzoeker onder de maat presteren, maar als docenten prima functioneren, krijgen soms (als straf!) een verminderde onderzoekstaak van slechts één dag per week. De andere vier dagen geven ze onderwijs. Die ene dag onderzoek noemen we, jawel, Onderwijsgebonden Onderzoek (ik heb het niet bedacht). Het is bedoeld om de wetenschappelijke literatuur een beetje bij te houden zodat je bij je colleges goed beslagen ten ijs komt. Zo kunnen de onderwijsgebonden onderzoekers de studenten tenminste nog uitleggen hoe anderen onderzoek doen.
Tot zover de theorie. Want wat kopen we voor dit onderwijsgebonden onderzoek? Onderwijstijd bestaat grotendeels uit voorbereidingstijd waarin onder andere de wetenschappelijke literatuur kan worden bijgehouden. Publiceren komt er meestal niet van. Deze onderwijsgebonden onderzoekers doen één dag per week dus heel andere dingen. Ik zie ze al voor me: In een ouderwetse rookstoel, jachthond aan de voet, goed glas whisky onder handbereik en dan een héél moeilijk dik boek lezen terwijl de eekhoorntjes dartelen in de tuin en het roodborstje tikt tegen het raam (tik, tik, tik). Of tijdens een Reikicursus in een klooster in Susteren even bijkomen – ook mooi! Appeltaartje bakken met moeders de vrouw. Kappertje pakken of even naar de manicure. Op vrijdag met de kinders naar het zwembad en daarna patat met mayonaise eten – gewoon omdat het kan! Krantje lezen. Uitslapen. Beetje surfen op het web? Alles kan. Alles mag. Want je bent vrij! Of ben ik hier te cynisch? Werken ze aan een geheim oeuvre in het onderwijsgebonden onderzoek? Ik laat me graag verrassen.
Laten we dan ook Onderzoeksgebonden Onderwijs invoeren. Wa’s dat dan weer? Onderwijs over onderzoek? Nee, dat ligt zo voor de hand, dat doet iedereen al! Maar waar staat het dan voor? Onder de maat presterende docenten met puik onderzoek krijgen (als straf?) een verminderde onderwijstaak van één dag per week. De andere vier dagen doen ze onderzoek. Die ene dag onderwijsvrij noemen we dan Onderzoekgebonden Onderwijs (deze heb ik wel bedacht). Die dag is bedoeld om de colleges van anderen te volgen en een beetje bij te blijven. Maar dat zullen de onderzoeksgebonden onderwijzers vermoedelijk wel laten. Die gaan tijdens die ene vrije wekelijkse dag natuurlijk lekker onderzoek doen. Zo goed mogelijk, zo veel mogelijk en zo mooi mogelijk – net als op die andere vier dagen! Dat levert nog eens wat op ook!
Als je matige onderzoekers ‘straft’ door ze een vrije dag per week te geven, kan je ook matige docenten ‘straffen’ met een extra dagje onderzoek. Maar zou dat ook gebeuren?
Peter Achterberg heeft twee dochtertjes en gaat op zaterdagen met ze naar het zwembad
Achterberg, P. 2010. ‘Straf’. Erasmus Magazine, 13(13) 13.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten