Al een jaartje of wat worden we regelmatig bestookt met promotiemateriaal. Groener moeten we worden. Studenten, medewerkers, de hele universiteit, alles moet duurzamer. En eerlijk is eerlijk, initiatieven als Greening the Campus en GreenEUR timmeren hard aan de weg. Belangrijke zaken zijn inmiddels aangepakt. Zo kan je op de gemiddelde borrel binnen mijn bloedeigen faculteit geen bitterbal meer krijgen. ‘Fast food’ is namelijk slecht. ‘Slow food’, langzaam gegaarde, biologisch gekweekte en eerlijk verhandelde bloemkool, broccoli of andere groente met bruine vlekken, is vele malen beter. Niet te vreten, maar wel lekker duurzaam. Biologisch bier is trouwens ook niet te zuipen, maar je kunt er tenminste niet doorheen kijken en het schuimprobleem behoort ook tot het verleden.
Maar er zijn meer groene initiatieven. Inmiddels is het ‘printerprobleem’ definitief opgelost door de groene jongens en meisjes van de EUR. De gewone printers zijn ingewisseld voor ultrasupersonische apparaten waarop je kunt printen in honderdmiljoenmiljard tinten. En dat alles dubbelzijdig, da’s namelijk goed voor het milieu. Nog een belangrijk ‘groen’ initiatief: nieuwe kleren kopen hoeft ook al niet meer. Er wordt gewoon een kledingruilbeurs georganiseerd in de Smidtse. Dan kan je je oude kloffie eindelijk eens inruilen voor een fatsoenlijk pak. Ik aas al jaren op een kans mijn standaard tenue – spijkerbroek met uitgescheurd kruis en uitgelubberd truitje – te ruilen voor dat van die ene hoogleraar die altijd rondloopt in een double-breasted C&A-pak uit de jaren 80. Chique en toch duurzaam – GOUD!
Nog een leuk, groen ideetje: Afgelopen zomer was er opeens een horde op hol geslagen schapen op de campus te vinden. Als je een beetje haast had en dwars door het groene gras de kortste route over de campus wilde nemen, had je kilo’s schapenpoep aan je schoen. Een groene campus is kennelijk een vieze campus. Alles ter meerdere ere en glorie van het milieu zal ik maar zeggen.
Maar, de EUR heeft het roer ineens radicaal omgegooid. Halverwege februari zijn de jongens van de houthakkerij namelijk op bezoek geweest. Het werd een slagveld zonder weerga – bomen, bosjes, ja zelfs onschuldige lieve struikjes, alles werd met de grond gelijk gemaakt. Vijf jaar campagne om de campus te ‘greenen’ werd in een weekend teniet gedaan. Lekker eventjes ‘graying the campus’. Niks niet campagne, maar keiharde actie! Gewoon omdat het kan.
Nou ja, laten we het maar van de zonnige kant bekijken. Misschien worden er wel extra parkeerplaatsjes ingericht op de plekken waar eens bomen stonden. Dan kunnen we eindelijk weer eens een keertje fatsoenlijk parkeuren op de campus.
Het nieuwe initiatief van Peter Achterberg, cultuursocioloog aan de FSW, heet ‘Parkeuring the campus’. Hij voert thans campagne voor een tankstation met wasstraat op Woudestein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten