16. Eerlijk is heerlijk!

Johootjes mensen, de buit is binnen. Je hoeft je over deze jongen geen zorgen meer te maken. Mijn kostje is gekocht. The eagle has landed. En nog meer van dat soort uitspraken die uitdrukken hoe goed het met mij gaat. Want tjongejonge mensen, wat gaat het ver-schrik-ke-lijk goed met mij. Schrikbarend gewoon! Man, ik ben gewoon helemaal binnen. Mijn moeder zaliger zei het altijd al: ‘Peter, jij bent een zondagskind’, en ik geloof zowaar dat ze gelijk heeft. Ik zit gewoon op goud. Puur goud!

Ik heb er zojuist een fijne vaste aanstelling aan deze onvolprezen prachtuniversiteit opgetrokken. Mijn tenure track aanstelling is afgerond en ik ben vanaf nu verzekerd van een baantje. Als UHD nog wel. Gewoon omdat het kan. Gewoon omdat ik toch een jaartje of drie heb doorgewerkt. Als je een tenure track aanstelling hebt wordt er meer van je verwacht dan van ‘reguliere’ medewerkers. Meritocratisch heet dat: pas als je je bewezen hebt, krijg je een vaste baan. De twee belangrijkste doelen die ik moest halen waren: minimaal een 7 voor cursusevaluaties, en minstens twee maal zoveel publiceren dan de outputnorm. Maar de grap is natuurlijk dat ik nu als regulier medewerker ‘terugval’ in voor iedereen geldende normen: slechts een voldoende voor onderwijsbeoordelingen, en de helft minder publiceren dan voorheen. En dat alles tegen een veel beter salaris. Nog mooier, omdat ik door de hogere eisen een fijne pijplijn met reeds geaccepteerde artikelen heb opgebouwd kan ik nu, door de lagere outputnormen, minimaal vijf jaar niksen zonder één onvoldoende voor mijn onderzoek te krijgen. Kortom, drie jaar werken. Tenure. Bevordering erbovenop! En dan vijf jaar vakantie. Eerlijk is heerlijk, ik heb het verdiend.

Maar is het wel eerlijk? Het is waar, ik mag vijf jaar goed betaald lanterfanten, en je hoort mij niet klagen. Maar het is toch raar dat jongere net gepromoveerde UD’s zonder vaste aanstelling aan strengere eisen worden onderworpen dan oudere collega’s met een vaste aanstelling. Stel ik had mijn tenure track nét niet gehaald, en was ontslagen, dan had ik nog altijd meer gepresteerd dan waar anderen gewoonlijk op afgerekend worden en waarmee zij hun vaste baan behouden. Meer presteren maar minder krijgen, is dat niet oneerlijk? Meritocratische principes zijn best, maar je moet ze dan natuurlijk wel doorvoeren. Gewoon iedereen permanent op een tenure track dus. Ik sta graag mijn vijf jaar flink betaalde vakantie af voor meer en zwaardere eisen – op voorwaarde dat iedereen die een vaste aanstelling wil of heeft aan precies dezelfde eisen moet voldoen. Da’s pas eerlijk.

Het gaat dus goed met Peter Achterberg, cultuursocioloog met een vaste baan aan de FSW. Maar hij ruilt die vastigheid graag in voor een intergenerationeel rechtvaardiger personeelsbeleid.

15. Halbe Zoolstra

Het onderwijs in Nederland is vierkant ruk. Ik kan het weten. Heb pas geleden aan een (schakel)studente nog staan uitleggen hoe je moet kwadrateren. Het kostte me slechts een kwartiertje om uit te leggen dat het product van -20 en -20 toch echt niet -400 is. Uiteindelijk snapte ze het een beetje. Gelukkig maar, want deze ‘pittige’ materie hoort normaal gesproken geen probleem te zijn voor de gemiddelde brugklassert. Heb ook net voor een of ander bachelorvak een paper nagekeken die strak stond van zinnen als: ‘Door de multifocaliteit tussen bepaalde klassen van arbeiders is er een soort ‘verelendung’ geweest vanuit werkers die een functie beheersen’. Als je me kan vertellen wat dit betekent: chapeau met een eau! Je mag bij mij een lekker slagroomtaartje komen afhalen en de student in kwestie mag je gelijk meenemen! En als je dan toch bezig bent: ik heb ook nog een fijne masterstudent in de aanbieding. Hem heb ik onlangs moeten uitleggen dat zo’n scriptietekst niet uit een min of meer toevallige bonte verzameling zinnen bestaat. Hij wist niet dat zinnen elkaar op zo’n manier logisch moeten opvolgen dat de lezer kan begrijpen wat de auteur bedoelt. Heb toen gevraagd wat hij eigenlijk met zijn scriptie bedoelde. Na 15 minuten absolute stilte over een scriptie van 50 pagina’s, trokken we de conclusie: dit was een doelloze tekst.

Je hoort mij niet zeggen dat het alle studenten schort aan essentiële basiskennis, analytisch vermogen en motivatie. Maar er zijn wel veel studenten die serieuze manco’s op een of meer van deze terreinen hebben. Dat is niet erg, maar het is wel de vraag of zij erin zullen slagen om deze instelling op tijd te verlaten met een diploma. Als het goed is, zijn de kansen daarop miniem. We willen immers geen InHollandse toestanden.

En dan hebben ze in Den Haag net besloten om te investeren in het hoger onderwijs. Volgens staatssecretaris Halbe Zijlstra kan dat het beste door eerst een boete op te leggen aan de universiteiten, en het vrijgekomen geld pas later te verdelen. Voor elke langstudeerdert moet binnenkort 3000 euro per jaar worden neergeteld. Ja ja mensen, da’s logica. Een beetje universiteiten dwingen om onafstudeerbare studenten op tijd te laten afstuderen, nee dan zit je op goud! Nog meer logica: Halbe denkt niet dat door deze bezuinigingen arbeidsplekken zullen verdwijnen. Tuurlijk! Minder geld betekent altijd minder arbeidsplekken, dat weet zelfs de zwakste student Je ziet dan ook eigenlijk nooit dat er meer personeel wordt aangenomen zodra er wordt bezuinigd.

Minder docenten gaan moeilijke studenten binnenkort dus sneller aan een diploma helpen. Halbe Zoolstra heeft kennelijk zijn eigen logica: bij rukonderwijs past rukonderwijsbeleid!

Peter Achterberg, cultuursocioloog en penningmeester van de afdeling Sociologie, preekt hier puur voor eigen parochie…